Οι σύνεδροι της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης» εξάντλησαν τον ριζοσπαστισμό τους:
-
«Καμία απολύτως θέση ευθύνης στο Δημόσιο μέσω κομματικής επετηρίδας, παρά μόνο βάσει πραγματικών προσόντων και εμπειρίας.»
-
«Κανένας εκπρόσωπος της νοοτροπίας που χρεοκόπησε την Ελλάδα στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020.»
-
«Ουδεμία υποχώρηση σε θέματα ηθικής και σεβασμού του δημοσίου χρήματος.»
Και συμπλήρωναν μεγαλοστόμως:
-
«Ανένδοτος αγώνας ενάντια στη μεγαλοφοροδιαφυγή.»
-
«Καμία ανοχή στο λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων.»
-
«Μαχαίρι στο μαύρο πολιτικό χρήμα.»
Αισθανόμαστε βαθιά συγκίνηση μπροστά στην ικανότητα των στελεχών της ΔΗΣΥ να διατυπώσουν τέτοιες τολμηρές προτάσεις.
Και αφού συμφωνούμε σε αυτές τις αυτονόητες μεγάλες αλήθειες, ελπίζουμε πως θα συναντηθούμε με τα στελέχη της ΔΗΣΥ και σε άλλα, μικρότερα. Φερ ειπείν στην ανάγκη να επιστρέψουν στα χέρια του ελληνικού δημοσίου τα λιμάνια και τα αεροδρόμια που ξεπουλήθηκαν σε κρατικές εταιρίες της Κίνας και της Γερμανίας, στην «απευλευθέρωση» των δρόμων από τα ιδιωτικά συμφέροντα που τους λυμαίνονται, στην αναδιανομή του εισοδήματος εις βάρος της μεγάλης εργοδοσίας και προς όφελος εργαζομένων και ανέργων, στην υπεράσπιση και την ανασύνταξη της δημόσιας υγείας και της δημόσιας ασφάλισης, στην υπεράσπιση της Κύπρου και της εθνικής ανεξαρτησίας, στην ανάκτηση της λαϊκής κυριαρχίας σε μια χώρα που αποτελεί πια το πιο προωθημένο πείραμα ειδικής οικονομικής ζώνης, μιας αποικίας στα χρόνια του νεοφιλελευθερισμού.
Ή μήπως όχι;
Αν όχι, θα επιβεβαιωθούν οι δύσπιστοι, ότι πίσω από τις «λογομαχίες του αυτονόητου» κρύβεται η ολοκληρωτική αλλοτροίωση, η δειλία και η συνθηκολόγηση με τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό.
Η Σοσιαλιστική Προοπτική δεν καλεί σε συμπόρευση για τα αυτονόητα, αλλά σε αγώνα για την ανάκτηση των πιο βασικών δικαιωμάτων μας, των εθνικών δικαίων, της δημοκρατίας και της προοπτικής της κοινωνικής απελευθέρωσης, απέναντι στο ολοκληρωτισμό του νεοφιλελευθερισμού και στην πατρωνία των δανειστών, πάντα με το αζημίωτο…
Αυτό είναι το χρέος μας, αυτός ο μονόδρομός μας.
