Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Σε συνθήκες απογοήτευσης έληξε η διάσκεψη για το κλίμα των 200 χωρών του COP26 στη Γλασκώβη του Ηνωμένου Βασιλείου, γεγονός που καταγράφηκε και από την εικόνα του προέδρου της Βρετανού Αλόκ Σαρμάκ, όταν ανακοίνωσε κλαίγοντας τα αποτελέσματά της, τα οποία συμπεριλήφθηκαν στο “Κείμενο Συμφωνίας της Γλασκώβης για το κλίμα”. Το αδιέξοδο προκλήθηκε από την παρέμβαση της Κίνας και της Ινδίας, την “τελευταία στιγμή”, και τις τροποποιήσεις που απαίτησαν στο ζήτημα των ορυκτών καυσίμων.

Σύμφωνα με τον Ο.Η.Ε. η υπερθέρμανση του πλανήτη βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο και η περαιτέρω πορεία φαίνεται να είναι καταστροφική, αν δεν ληφθούν επειγόντως ικανά μέτρα. Και στην Γλασκώβη δεν ελήφθησαν. Ο στόχος της διατήρησης της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς Κελσίου δεν θα πραγματοποιηθεί και θα συνεχίσει να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα τα επόμενα χρόνια.

Πάρα τη δυνατότητα που δίνεται για τροποποιήσεις στην εφαρμογή της συμφωνίας εξαιτίας “ιδιαίτερα εθνικών συνθηκών”, εκπρόσωπος της Green Peace International δήλωσε ότι “υπάρχει μια ένδειξη για το τέλος της εποχής του άνθρακα”.

Εκεί που απέτυχε πλήρως η διάσκεψη είναι στην ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των φτωχών χωρών του πλανήτη, οι οποίες χωρίς να συμβάλλουν καθόλου στην πλανητική υπερθέρμανση και την κλιματική αλλαγή, είναι τα πρώτα θύματά της. Το αίτημα για την ικανοποίηση “απωλειών και ζημιών” προσέκρουσε στις αντιδράσεις των χωρών της Δύσεως, κυρίως των ΗΠΑ, οι οποίες φοβούνται ότι θα βρεθούν αντιμέτωπες με δικαστικές προσφυγές των φτωχών χωρών.

Από την πλευρά τους η Ινδία και η Κίνα, οι νέες δυνάμεις που ανταγωνίζονται τα καπιταλιστικά ιμπεριαλιστικά κέντρα και το δυτικό ιμπεριαλισμό στο μοίρασμα του κόσμου, ζητώντας το δικό τους “μερίδιο” από την υπερεκμετάλλευση του πλανήτη, αντέδρασαν με γνώμονα τα στενά εθνικά τους συμφέροντα. Η επίκληση των “ιδιαίτερων εθνικών συνθηκών” που προβλέπει η νέα συμφωνία επιτρέπει και στην Ελλάδα να ακολουθήσει πιο αργούς και πιο δίκαιους για τη χώρα και τους κατοίκους των πληττόμενων περιοχών (Δυτική Μακεδονία, Μεγαλόπολη) ρυθμούς στη μετάβασή της από τον άνθρακα στις ΑΠΕ και σε μια πιο λελογισμένη ανάπτυξη των τελευταίων, χωρίς να επιβαρύνονται περιβαλλοντικά από τις νέες τεχνολογικές εγκαταστάσεις (ανεμογεννήτριες, φωτοβoλταϊκά).

Η διάσκεψη της Γλασκώβης απέδειξε για μια ακόμη φορά τα αδιέξοδα που σωρεύει για το ανθρώπινο είδος η δομική βαρβαρότητα του παγκόσμιου καπιταλισμού με τις διάφορες ιμπεριαλιστικές εκφάνσεις του, Η κλιματική αλλαγή φέρνει επιτακτικά στο προσκήνιο το πρόταγμα του σοσιαλισμού, ως μόνης εναλλακτικής απέναντι στην παγκόσμια καπιταλιστική αναρχία, την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και τα προβλήματα που δημιουργούν στις ενδοανθρώπινες σχέσεις και στη σχέση ανθρώπου και φύσεως.